Dag 2 (en nog een stukje dag 1) op Ameland

Donder en bliksem

Het is inmiddels acht uur op Ameland (maar ook in Oudewater). We zijn zojuist terug van de wadlooptocht. De hele dag gonsde het van de verhalen over de zware onweerstoring, die gepaard zou gaan met windvlagen en grote hagelstenen. Buienradar werd dan ook driftig geconsulteerd en gaf kort voor vertrek zelfs nog vijftig minuten regen aan op het wad bij Buren. Onze deskundige Gert-Jan Steeneveld, meteoroloog en toevallig ook nog de partner van juf Caroline, had ons echter vooraf al gerustgesteld: 'Geen paniek. Pas rond tien uur bereikt de onweerstoring Ameland.' We gaan zien of hij kennis van zaken heeft. We gaan hem dan nomineren als de nieuwe weerman van het NOS-journaal.
We werden over het Wad rondgeleid door gids Jan en de Duitse Annika. Onze 'Oosterbuurvrouw' wist enorm veel te vertellen over alle waddieren en- planten, maar het was ook verbazend om te horen dat de kinderen zelf ook het nodige te vertellen hadden. Daar was door Caroline duidelijk veel aandacht aan besteed in de klas. Na afloop waren de kinderen flink nat, het water gutste bij De Blierherne uit menig laars, maar de warme douche zorgde voor veel opwarming.
Vanmorgen hielden de kinderen het lang stil. Rond acht uur werden de eerste kinderen gehoord. Ronald, schijnbaar een slechte slaper, had toen al een fietsrondje over het eiland gemaakt. Dat deed hij 's middags nogmaals, want hij wilde een kijkje nemen op 't Oerd, het unieke natuurgebied aan de oostkant van het eiland. De rest van de groep nam de afslag bij Paal 16 en genoot van een heerlijke, zonnige middag op het strand. Uiteraard werd er eerst een duik genomen in het frisse zeewater en daarna werden er zandkastelen gebouwd. De jury, traditioneel zijn dat Carla en Sandra, mocht na afloop bekend maken welk kasteel tot de categorie 'super met ster' werd benoemd. Het team van Nes was de trotse bouwer van het zandsculptuur.
Na de broodjes met jam, pindakaas, appelstroop en pasta, wat kunnen die Carla en Sandra smeren, werd het tijd voor het Amelander Graafspel. In groepjes moesten de kinderen vragen beantwoorden over Ameland, de Waddenzee en de andere Waddeneilanden. Als het antwoord op bijv. 'Bij welke vogel wijst de snavel omhoog?' was gevonden moesten de kinderen in een van de vakken A-B-C-D een bordje opgraven. Dat werd een waar spektakel, waarbij het zand meters omhoog vloog, al klinkt dat nu ik deze tekst nalees toch een beetje overdreven. Melvin Honing, niet de grootste van de klas, stond zijn mannetje en ging bij de strijd om de bordjes enig (maar ongevaarlijk) lichamelijk geweld t.o.v. zijn klasgenoten niet uit de weg. Die konden gelukkig een stootje van Melvin hebben.
De fietstocht van Paal 16 terug naar De Blierherne verliep zonder hobbels al zal het plotsklaps overstekende ree daar ongetwijfeld anders over hebben gedacht.
 
Nog een stukje maandag
Maandagavond werd de eerste wedstrijd van het lijnbaltoernooi (ook al zo'n aloude traditie van de Jozefschool) gespeeld. De teams van Nes en Hollum maakten er een spannende strijd van en werden beiden beloond met een gelijkspel. Na even lekker vrije tijd, dat hebben de kinderen af en toe echt nodig, gingen we naar het bos voor twee bosspelen. Vuurtorenroof werd gespeeld in de achterste duinenrij.  Het spel wordt meestal ontsierd door de nodige duikelpartijen, maar de schade bleef nu beperkt tot een prikkelend zitvlak voor Duncan die een paar bramenstruiken uitprobeerde op hun zitcomfort. Het gecombineerde team van Hollum/Ballum wist de meeste vuurtorens van de tegenstander te veroveren en coach Ronald, een relatieve nieuwkomer op Ameland, kon zijn trots niet verbergen na de winst van zijn team op het veertiental van de meer ervaren Martin Hoogenboom.
Rond half elf begon het flink te schemeren in het bos en het was aan juf Caroline de taak om het volgende spel uit te leggen. Na een stevige uitleg, gevolgd door een verhelderend resumé, was het duidelijk dat Caroline het spel zelf wel begreep, maar dat het merendeel van haar omstanders toch ergens iets had gemist. Caroline werd uiteindelijk geholpen door de duisternis, want het spel kon 'door slecht zicht' niet meer gespeeld worden. In De Blierherne werd vervolgens maar het alternatieve 'de Klinkhamer-moord' gespeeld. De kinderen mochten in kleine groepjes proberen om de moord op Kevin de sportcoach op te lossen. De dader bleek uiteindelijk 'Hoofdleider Jordy', gespeeld door Tom, te zijn. Die wist echter van niets (jaja, dat zeggen ze allemaal…).
Het bleef maandagavond nog lang onrustig op de slaapkamers. De feestvreugde bleef echter alleszins binnen de perken. Toen rond de klok van twee uur, het was toen dus inmiddels dinsdag, de laatste dames ook de slaap hadden gevat braken er ook voor de kampstaf rustiger tijden aan en werd het programma van de volgende dag doorgenomen.
 
Het is inmiddels negen uur. De kinderen hebben hun toetje op een het avondprogramma gaat beginnen. Tot morgen!

Foto's avond dag 1
Foto's overdag dag 2
Foto's wadlopen

Meer weten?

Nieuwsgierig geworden naar Basisschool St. Jozef?
Ga eens in gesprek met een van de ouders van de school. Zij delen hun ervaringen graag met u.
Of bel voor een afspraak op school. We nemen alle tijd voor een uitgebreide rondleiding.